S-Ameríka

27.2.2008 | 21:32

Mallo del Bene

Saelt veri fólkid

Ég veit ad hér hafa margir midur skarpir menn ritad faerslur og án nokkurs vafa er ég einn af theim. Daginn eftir ad vid komum hingad til Mar del Plata fórum vid á okkar fyrstu fótbolta aefingu. Á aefingunni vard ég fyrir thví óláni ad vera bitinn af stórhaettulegum risahund og sídan thá hefur mig dreymt illa og varla haldid saur thegar ég sé hunda hér á gotunum. En ad mínu mati er thessi hraedsla mín vid hunda mjog skiljanleg enda var thetta hreint og beint hraedileg lífsreynsla sem ég óska engum manni. Stákarnir hafa mikid gert grín af mér, en eins og alvoru karlmenni gerir thá laet ég alvoru tilfiningar mínar ekki í ljós. Hlae bara og graet mig svo í svefn med thessa hraedilegu mynd í kollinum.

Mig langadi bara ad deila thessu med einhverjum og vona ég ad ég fái andlegan studning frá vinum og kunningjum heima.

Kvedja

Siggi

Flokkur: Ferðalög | Facebook

Athugasemdir

Harka bara af þér. Þegar ég skar mig á glerbroti þarna úti vildu allir að ég færi til læknis (mest kanar, aular). Annað hvort lifiru af með heppni eða deyrð eins og karlmaður....í afneitun.

Annars gott að heyra að þið hafið fengið asado. Ekki hægt að segjast hafa farið til argentínu nema að hafa prófað slíkt. Hef ekki tölu á hversu oft ég fékk slíkt á mínum ferðum þarna.

Grímur (IP-tala skráð) 27.2.2008 kl. 22:19

Laugardaginn 15. Apríl 2006

Sigurður opnaði augun og leyt á GSM simann sinn og sá að klukkan var korter yfir ellefu.. Það var kominn laugardagur. Sér til mikillar gleði settist Sigurður upp í rúmminu og teygði úr sér áður en hann fór á fætur og byrjaði að klæða sig. Í dag er laugardagur hugsaði Sigurður með sér og brosti. Því á laugardögum var Sigurður vanur því að byrja daginn á því að keyra niður í ísbúðina í skeifunni og kaupa sér stóran bragðaref með fjórum mismunandi tegundum af sælgæti og gotteríi í. En áður fyrr var Sigurður vanur því að fara í vesturbæinn og kaupa sér bragðaref með gamla ísnum fræga í, en Sigurður þorði sér ekki á þær slóðir lengur eftir það sem gerðist sumarið áður. Þegar Sigurður einn og óstuddur tókst að reyta hálfan íbúafjölda vestubæjarins til reiði þegar hann eftir tapleik Leiknis á móti KR í þriðja flokki stúlkna, löðrungaði 5 ára stuðningsmann KR, hrifsaði af honum KR fána sem drengurinn hélt á, leysti niður um sig buxurnar og skeindi sér með KR fánanum á meðann hann söng litla skeytu þar sem sterklega var gefið í skyn að Bubbi Morthen væri hommi. Ekki voru vesturbæingar parsáttir með þetta og sögðu við Sigurð að hann væri ekki velkominn á þessar slóðir aftur. Sigurður sagði vinum sínum að honum væri skítsama um ísinn í vesturbænum og að honum þætti ísinn í skeifunni betri. En innst inni vissi Sigurður að það væri ekki satt, vesturbæjar ísinn var sá besti og það er ekki það sama að fá sér annan ís þegar maður er búinn að bragða á þeim vesturbæjska. En Sigurður leyndi þessum tilfinningum sínum eins og sönnum karlmönnum ber að gera.

Hvar eru skórnir mínir? Muldraði Sigurður með sér er hann gerði sig tilbúinn fyrir það að leggja af stað í skeifuna. Loks fann hann skóinn undir eldhúsborðinu. Nú get ég lagt af stað. Hugsaði Sigurður og gekk röskum skrefum í átt að útidyrahurðinni. Sigurður opnaði hurðina og gekk út á meðan hann leitaði eftir munntóbaksdolluni í vösunum sínum. Sigurður fann svo dolluna sína eftir að hafa farið yfir alla vasana sína fimm sinnum og reyndist hún vera í vasanum sem hann hafði fyrst leitað í. Sigurður opnaði dolluna og undibjó sig fyrir það að fá sér smá tóbak undir vörina, þegar honum varð litið til bíls síns. Hvað í andskotanum er þetta??!! Hugsaði Sigurður og virti fyrir sér þennan stóa hvíta svan sem stóð ofan á þak bílsins og hafði augljóslega skitið yfir allan bíl Sigurðar. Er fuglinum varð var við það að fylgst var með honum flaug hann burt. Þegar fuglinn var horfinn úr augnsýn áttaði Sigurður sig á því, sér til mikillar skelfingar að hann hafði misst munntóbaksdolluna sína niður á jörðina og allt munntóbakið var fokið í veður og vind. Nú stóð Sigurður frammi fyrir erfiðri ákvörðun, þar hann átti einungis 400 krónur varð hann að velja milli þess að kaupa sér nýja munntóbaksdollu eða bragðaref frá skeifunni með fjórum mismunandi tegundum af sælgæti og gotteríi. Sigurði varð ljóst að hann yrði að bíta það súra epli að gera upp á milli. Sigurður gekk að útskítta bílnum sínum, settist inn og setti vélina í gang og keyrði af stað. Þegar Sigurður kom til baka frá bónusvídeó með glænýja munntóbaksdollu í vasanum, gekk hann beinustu leið inn í herbergið sitt og opnaði skápinn. Sigurður tók úr skápnum latex batman búninginn sinn, sem hann hafði svo oft áður leitað huggunar í, og klæddi sig í. Því næst lagði Sigurður sig upp í rúmm, dró sængina yfir sig.. og grét. Enginn yrði bragðarefurinn þennan morguninn.

Seinna sama dag var Sigurður á göngu um miðbæ Reykjavíkur ásamt vini sínum. Skyndilega í miðri umræðu þeirra vina um hugsanlega fjárfestingu í leigufélagi sem myndi leigja slippfélag til ýmsa aðila, tekur Sigurður á sprett á áttina að Reykjavíkurtjörn og hreytir úr sér hinum allrasvífyrðislegu blótsyrði sem menn höfðu heyrt í langann tíma. Þetta gerði Sigurður því þarna sá hann á bakka tjarnarinnar.. Svaninn sem hafði áður kostað Sigurð þennan dýrmæta laugardagsmorgunn. Vinur Sigurðar stóð eftir agndofa yfir blótsyrðunum og látunum hjá honum Sigurði, en hann hafði ekki hugmynd að það sem hafði átt sér stað fyrr þennan dag. Enda eins og hefur komið áður framm er Sigurður einstaklega mikið karlmenni og seigir engum frá tilfinngarríkum stundum sínum. Svanurinn áttaði sig á því á síðustu stundu hvað var að gerast og flaug burt áður en Sigurður tókst að ná honum. En það sem Sigurður vissi ekki var það að svaninum varð svo mikið um þetta að hann fékk taugaáfall. Svanurinn varð aldrei samur.. Hann leiddist í drykkjuskap og lenti í slæmum félagsskap með mávum sem hrelltu borgarbúa að morgni til um helgar. Ári seinna lést svanurinn úr lifrarbilun og urðu ungar hans að alast upp föðurslausir í þessum harða heimi. Engir yrðu bragðarefirnir fyrir þá.

Geturu ekki bara gert það sama við hundinn Siggi?

Sjón (IP-tala skráð) 29.2.2008 kl. 15:07